W terapii dzieci z autyzmem, skupiamy się na rozwinięciu teorii umysłu (przyjmowaniu perspektywy drugiej osoby, rozumieniu innych ludzi, ich myśli i poglądów, emocji i zachowań, a także oczekiwań, kształtowaniu empatii, naukę dzielenia się uwagą), umiejętności komunikacyjnych (m.in. usprawnianiu kontaktu wzrokowego, nauce zadawania pytań, nawiązywaniu i podtrzymywaniu relacji z rówieśnikami i dorosłymi, kształtowaniu naprzemienności relacji), rozwoju emocjonalnego (m.in. uczenie się rozpoznawania emocji i potrzeb, naukę sposobów radzenia sobie ze złością, smutkiem oraz trening zastępowania agresji), rozwijaniu umiejętności społecznych (m.in. uczeniu zachowań właściwych dla danych sytuacji społecznych, treningu modyfikowania zachowań na bardziej aprobowane społecznie, pracy nad przestrzeganiem zasad i norm społecznych, nabyciu konkretnych umiejętności radzenia sobie w trudnych sytuacjach, przeniesieniu nabytych umiejętności na sytuacje życia codziennego, zmniejszeniu stresu wynikającego z braku umiejętności poradzenia sobie z trudną sytuacją, usprawnieniu umiejętności czekania na swoja kolej, nauce proszenia o pomoc, nauce wymiany, rozwoju wspólnej zabawy).
Naszym celem jest usprawnianie:
- umiejętności naśladowania,
- rozwoju mowy i intencji komunikacyjnej, wzbogacanie słownika czynnego i biernego,
- rozwój myślenia (ujmowanie różnic i podobieństw, analiza i synteza myślowa, umiejętność klasyfikowania, przyporządkowywania, wnioskowania, myślenie przyczynowo – skutkowe, abstrakcyjne, matematyczne, definiowanie pojęć),
- rozwoju emocjonalnego, kontroli emocji, radzenia sobie z trudnymi emocjami,
- rozwoju zabawy,
- umiejętności dziecka i budowanie w nim poczucia pewności siebie,
- rozwoju kompetencji społecznych, przejawiających się w relacjach z koleżankami i kolegami, z rówieśnikami,
- pomoc w zrozumieniu sytuacji szczególnie trudnych dla każdego, a szczególnie młodego człowieka – w tym chociażby śmierci, choroby, traumy i innych tego typu doświadczeń.
- praca nad zachowaniami trudnymi.
Dla kogo terapia psychologiczna?:
- dla dziecka które ma trudności w sferze emocjonalno-społecznej,
- dla dziecka które przejawia obniżoną intencję komunikacyjną oraz motywację wewnętrzną, dla dziecka, które skupia się na przedmiotach bardziej niż na relacji z ludźmi,
- dla dziecka, które ma obniżony kontakt wzrokowy, reakcję na imię,
- dla dziecka, które przejawia zaburzenia w zakresie teorii umysłu: nie potrafi przyjąć perspektywy innej osoby, ma trudności z empatią, rozumieniem zachowań innych osób,
- dla dziecka, które nie radzi sobie w sytuacjach trudnych,
- dla dziecka, które nie radzi sobie z kontrolą emocji, jest labilne emocjonalnie,
- dla dziecka o obniżonej samoocenie,
- dla dziecka nieśmiałego,
- dla dziecka, które przejawia trudności w kontaktach interpersonalnych, izoluje się,
- dla dziecka z nadpobudliwością psychoruchową,
- dla dziecka prezentującego zachowania trudne, agresywne lub autoagresywne.
