Nasze ręce to precyzyjne narzędzia pozwalające nam poznawać świat. Są odpowiedzialne za wiele funkcji. Służą nam jako podczas wykonywania czynności wymagających siły jak np.: popychania czy podnoszenia ciężarów a jednocześnie podczas wykonywania bardzo precyzyjnych i skomplikowanych ruchów jak rysowanie czy pisanie. Taka szeroka specjalizacja kończyn sprawia, że to w głównej mierze ich sprawność decyduje o poziomie funkcjonowania każdego człowieka. To, co czyni nasze ręce i dłonie czymś niezwykle wyjątkowym i fascynującym, to rozwój kory mózgowej i skomplikowany mechanizm nerwowy. Dzięki niemu jesteśmy w stanie zapoczątkować ruch, kontrolować jego trwanie, koordynować i płynnie zakończyć. Obszar kory mózgowej odpowiedzialny za ruchy całej kończyny górnej, a szczególnie dłoni, kciuka i palców, zajmuje zdumiewająco dużą powierzchnię w stosunku do pozostałych obszarów kory, odpowiadających za ruchy innych części ciała. To wskazuje na ogromne znaczenie funkcjonalne ręki w naszym życiu.,
Jeśli mamy sprawne ręce, potrafimy wykonać dookoła siebie większość czynności, co sprawia, że jesteśmy dużo bardziej niezależni.
Głównym celem prowadzonych zajęć jest m.in.:
- poprawa czucia głębokiego,
- dostarczanie wrażeń dotykowych, umożliwiających poznawanie różnych kształtów, struktur materiałów oraz ich rozróżnianie (czucie powierzchniowe),
- wzmocnienie napięcia posturalnego,
- nauka prawidłowej postawy podczas siedzenia,
- usprawnianie precyzyjnych ruchów rąk, dłoni i palców,
- rozwijanie zdolności samoobsługowych,
- nauka prawidłowego chwytu,
- usprawnianie umiejętności grafomotorycznych,
- rozwijanie sprawności funkcji wzrokowych,
- rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej,
- rozwijanie współpracy obu rąk.
Czynników zaburzających i utrudniających pracę ręki jest bardzo wiele, nie zawsze jednak należy ich szukać w samej ręce.
Dla kogo terapia ręki? M.in. dla:
- dzieci niechętnie podejmujących czynności manualne (rysowanie, pisanie, malowanie, lepienie z plasteliny, układanie drobnych przedmiotów),
- dzieci mających problemy z nauką czynności samoobsługi (ubieranie, wiązanie sznurowadeł, zapinanie guzików),
- dzieci, które przejawiają wyraźnie obniżone lub podwyższone napięcie mięśniowe w obrębie kończyny górnej i obręczy barkowej,
- dzieci przejawiających obniżoną koordynacją obu rąk podczas zabaw manipulacyjnych,
- dzieci z obniżoną integracją bilateralną, tj. współpracą obu rąk,
- dzieci, które wykonują czynności wymagające dużej precyzji zbyt wolno lub za szybko i niedbale,
- dzieci z nieustaloną lateralizacją,
- dzieci, które nie lubią dotykać nowych i różnorodnych faktur,
- dzieci, które dostarczają sobie dodatkowych doznań proprioceptywnych i domagają się zdecydowanego i mocnego ucisku dłoni np. siadają na własnych dłoniach, bardzo mocno zaciskają ręce na przedmiotach, uderzają rękami w przedmioty o ostrych i wyraźnych fakturach.